[spoil แหลก!] อ.สิ้นหวัง(มังงะ) เรื่องราวของฟุอุระ คะฟุกะ

เนื้อเรื่อง

เนื่องจาก อีกไม่กี่วัน มังงะตอนจบของเรื่องนี้(ch.301) ก็จะยลโฉมให้หลายๆคนได้อ่านกันแล้ว
ก็จะขอพูดถึงเนื้อหาของมังงะช่วงตอนที่297-300 ซึ่งเรื่องนี้ดำเนินมาถึงช่วงสุดท้ายแล้วล่ะ

297 - อ.สิ้นหวังและเหล่าพี่ชาย-น้องสาวของ อ.สิ้นหวัง ได้เข้าไปยังศาลเจ้าแห่งหนึ่ง เพื่อแก้ปัญหาใน ห้องเรียนของอ.สิ้นหวัง จนได้พบกับ สมุดเช็คชื่อเก่าๆ พร้อมกับกระบอกสำหรับใส่ใบจบการศึกษา

298 - พีธีจบการศึกษาของเหล่าลูกศิษย์ของอ.สิ้นหวัง และ อ.จิเอะ ได้เข้ามาเฉลยว่า ห้องที่อ.สิ้นหวังทำการสอนนักเรียนนั้น ที่จริงแล้ว มีแต่อ.สิ้นหวัง กับเครื่องเซ่นบนโต๊ะของนักเรียนทุกคนเท่านั้นในห้องนี้

นั่นหมายความว่า เกือบ300 ตอนแล้ว ที่อ.สิ้นหวัง ทำการเรียนการสอนให้แก่เหล่าวิญญาณนักเรียนทั้งห้อง! และหลังจากนั้น อ.สิ้นหวังก็ย้ายไปอยู่บนเกาะเล็กๆที่ห่างไกล กับลูกศิษย์ตัวน้อยสามคน

299 - มะจิรุ หลานของ อ.สิ้นหวัง ทราบความจริงเรื่องห้องเรียนของ อ.สิ้นหวัง จาก อ.จิเอะ จึงได้เดินทางไปหาอ.สิ้นหวังที่เกาะเล็กๆแห่งนั้น และได้พบกับเหล่าลูกศิษย์ของอ.สิ้นหวังในชุดสีขาว เพราะว่า จริงๆแล้ว พวกเธอทั้งหลายนั้นได้กระทำการฆ่าตัวตาย โดยมีสาเหตุในการฆ่าตัวตายที่แตกต่างกันไป

แต่มีจิตวิญญาณดวงหนึ่ง ได้ทำการช่วยพวกเธอ และทำให้พวกเธอกลายสภาพเป็นดั่งเจ้าหญิงนิทรา จนกระทั่งอ.สิ้นหวังได้ทำการเรียนการสอน และจัดพิธีจบการศึกษา พวกเธอจึงฟื้นขึ้นมา และฉากสุดท้ายของตอน พวกเธอเรียกอ.สิ้นหวังว่า "อาจารย์" เป็นครั้งแรก แต่ว่า. . .ไม่มีฟุอุระ คะฟุกะ อยู่ในกลุ่มนั้น

300 - ความจริงที่ช็อคที่สุดก่อนที่มังงะเรื่องนี้จะจบ ได้เปิดเผยขึ้นมา เมื่ออ.จิเอะ และ คุณหมอเซ็ตสึเมย์ ซึ่งเป็นพี่ชายของ อ.สิ้นหวัง ได้ยืนยันตรงกันว่า ในกลุ่มลูกศิษย์ของอ.สิ้นหวัง มีคนที่ตายไปแล้วจริงๆอยู่เพียงคนเดียว และคนๆนั้นก็คือ ฟุอุระ คะฟุกะ

โดยอ.จิเอะได้แสดงหลักฐาน นั่นก็คือ บัตรบริจาคอวัยวะซึ่งเป็นของเธอ และใช้ชื่อจริงว่า อาคางิ อัน พร้อมลงวันที่/เดือน แต่ไม่ระบุปีไว้ด้วย นั่นก็คือวันที่ 27 เดือนเมษายน (สันนิษฐานว่าน่าจะเป็นปี 2005 ซึ่งเป็นวันที่ตอนแรกของเรื่องนี้ ได้ตีพิมพ์ลงในนิตยสารโชเน็นแม็คกาซีน)

และอ.จิเอะได้กล่าวต่อไปอีกว่า เธอ(อาคางิ อัน) ได้บริจาคอวัยวะของเธอ 17 ชิ้นส่วน หลังจากที่เธอตายไป ให้แก่เหล่าเพื่อนนักเรียนทั้ง 17 คน เช่น อะบิรุได้กระจกตาของเธอ จิริได้หัวใจของเธอ โคโมริได้ปอดของเธอ เป็นต้น พวกเธอทั้งหมด รวมทั้งอ.สิ้นหวังและผู้ที่เกี่ยวข้อง จึงสามารถที่จะมองเห็นเธอ พูดคุยกับเธอ ครอบครองภาพวาดของเธอ และผลงานการเขียนของเธอ

เพราะจิตวิญญาณของเธอ จะยังคงอยู่ร่วมกับคนที่ได้รับอวัยวะที่บริจาคจากเธอ และทำให้ผู้อื่น สามารถมองเห็นคนใดคนหนึ่งใน 17 คนนั้น เป็นเธอได้ตลอดเวลาที่ผ่านมา

และประโยคสุดท้าย ในตอนก่อนอวสานก็คือ " ลาก่อน. . .ฟุอุระ คะฟุกะ "

จะเห็นได้ว่า อ.คุเมตะ โคจิ เขียนมังงะช่วงสุดท้ายนี้โดยโยงไปเกี่ยวพันกับเรื่อง
สมดุลของโลก,การบริจาคอวัยวะ และ การทำความดีครั้งสุดท้ายที่ยิ่งใหญ่
โดยผูกปมไปกับเรื่องราวอันเป็นปริศนา ของสาวน้อยผู้หนึ่ง นามว่า ฟุอุระ คะฟุกะ
(หรือชื่อจริงคือ อาคางิ อัน)

อาคางิ อัน หญิงสาวคนหนึ่งที่มองโลกในแง่บวก,มีความสุขกับชีวิต และไม่เคยคิดที่จะฆ่าตัวตาย
แต่เธอ กลับต้องจบชีวิตลง เพราะเธอถูกรถชน
คำใบ้ของเรื่องนี้อยู่ในมังงะตอนที่72 เล่ม8 โคบุชิ อะบิรุ ผู้ซึ่งได้รับบริจาคกระจกตาจากเธอ ได้กล่าวไว้ว่า "กระจกตาที่ชั้นได้รับบริจาคมา ยังเกิดภาพติดตาอยู่ นั่นก็คือภาพของเลขทะเบียนรถยนต์ ที่ทับร่างของผู้บริจาค(อาคางิ อัน) จนถึงแก่ความตาย"

ส่วนหญิงสาวทั้ง 17 คน คือเหล่าคนที่ยังมีชีวิตอยู่ แต่ต้องการที่จะตาย พวกเธอทั้งหลายนั้นได้กระทำการฆ่าตัวตาย โดยมีสาเหตุในการฆ่าตัวตายที่แตกต่างกันไป (เช่น อะบิรุ = กระโดดตึก,โคโมริ = กินยาตาย เป็นต้น)

การปรับสมดุลของเรื่องนี้คือ 1. เธอได้บริจาคอวัยวะทั้ง 17 ชิ้นส่วน ให้แก่เหล่านักเรียนทั้ง 17 คน
2. จิตวิญญาณของเธอ ได้นำพาวิญญาณของเหล่าหญิงสาวทั้ง 17 ไปยังทางที่ถูกที่ควร
พร้อมกับได้รับการสั่งสอนเรื่องการมีชีวิตอยู่ จากอ.สิ้นหวัง จนทำให้พวกเธอเหล่านั้นฟื้นขึ้นมา

เธอจึงได้รับการสรรเสริญจาก อ.จิเอะ ว่าเธอเป็นดั่งนางฟ้า และเป็นเสมือนพระแม่ ที่ช่วยกอบกู้ชีวิตให้กับหญิงสาวทั้ง 17 คน ได้กลับมามีชีวิตใหม่อีกครั้งหนึ่ง

นี่เป็นฉากจบ(ยังไม่รวมถึงตอนสุดท้าย) ที่ให้อารมณ์คล้ายกับเรื่อง มาโดกะ,เพนกวินดรัม,Anothers
,ฟูลอัลฯ แต่มีตรรกะแห่งความเป็นจริงมากที่สุด เพราะเกี่ยวเนื่องกับการบริจาคอวัยวะ ที่มีผลต่อคนที่ยังมีชีวิตอยู่มากที่สุด

ซึ่ง อ.คุเมตะ น่าจะบอกคอนเซปต์ของเรื่องนี้แก่สตูดิโอ Shaft แล้ว จึงทำให้คำใบ้ของเนื่อเรื่องช่วงสุดท้ายนี้ มีอยู่ด้วยกันหลายจุด ไม่ว่าจะเป็น

- ช่วงท้ายของ OP1 ของซีซั่นแรก
- ตอนแนะนำตัวเมรุจัง คนที่ถือไม้กางเขนไปตีหัวของเมรุ คืออะบิรุจัง
- ตอนที่คุณหมอเซ็ตสึเมย์พบคะฟุกะครั้งแรก จริงๆแล้ว คุณหมอเห็นมาโตอิต่างหาก
- ตอนดีท๊อกซ์ในบ่อน้ำร้อน
- OP1 ของซีซั่นที่สอง จะเห็นภาพชิ้นส่วนทั้ง 17
- มังงะตอนที่ 72
- OP ของภาคGoku ตอนที่3 แนะนำตัวสาวสิบสองคน จากนั้น ทั้งสิบสองคนก็กลายเป็นคะฟุกะ
- OP ของภาคสาม คะฟุกะจะลอยอยู่บนอวกาศ ด้านหลังมีแสงจากดวงอาทิตย์สาดส่อง
,เธอจะมีฉากที่อยู่คนเดียวสองฉาก และฉากที่รวมกลุ่มลูกศิษย์ ไม่มีเธออยู่ในฉากด้วย
- มังงะตอนที่290

ซึ่งแม้ผมจะติดตามเรื่องนี้อยู่ตลอด ผมก็ไม่เคยคาดคิดว่า จะมีบทสรุปแบบนี้โผล่ออกมาด้วย
เหมือนๆกับผู้ที่อ่านเรื่องนี้หลายๆคน ก็ไม่เคยคาดคิดเหมือนกัน ว่าคำใบ้ทั้งหมด จะนำพาไปสู่ฉากจบแบบนี้

และไม่ว่าตอนสุดท้ายของเรื่องนี้จะเป็นเช่นไร แต่ผมก็คงต้องนับถืออ.คุเมตะมากๆ ที่สามารถโยงเรื่องราวทั้งหมดไปสู่ฉากจบแบบนี้ได้ และประโยคสุดท้ายที่ผมจะเขียน มอบให้แก่คะฟุกะซัง

"คะฟุกะซัง ขอโทษทีที่มองว่าเธอมืดมนที่สุดมาตั้งนาน จริงๆแล้ว เธอเป็นดั่งนางฟ้าผู้โอบอ้อมอารีที่สุดเลย"

ปล.1 ตอนนี้ เริ่มมีScanตอนสุดท้าย(ที่ไม่แน่ใจว่าเป็นแฟนอาร์ตรึเปล่า) ออกมาแล้วครับ
ปล.2 ขอร้องล่ะ Shaft เมื่อไหร่ถึงจะมีอนิเมะซีซั่นสุดท้ายของเรื่องนี้ซักทีล่ะ
จะเป็นแบบทีวี หนึ่งซีซั่น,สองซีซั่น หรือ OVA ก็ได้นะ